Γεννημένος (28 Φεβρουαρίου 1989) και μεγαλωμένος στο Brooklyn ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού μεγάλωσε μέσα στο μπάσκετ. Φοίτησε σε δύο διαφορετικά High School (Holy Cross και Springfield Gardens) και τελείωσε το κολλέγιο παίζοντας για το Πανεπιστήμιο του Hofstra.

Το 2011 κυνήγησε το όνειρο της εισόδου στο NBA, όπου επιλέχθηκε ως 2nd round pick από τους Warriors. Εκεί έμεινε ως το 2013 χωρίς να αφήσει κάτι ιδιαίτερο πίσω του (98 παιχνίδια με 3.8 πόντους και 2 ασίστ μέσο όρο). Πέρασε για ένα διάστημα μετά από την Φιλαδέλφεια και τους Sixers (trade τον Φλεβάρη του 13) για να φτάσει εν τέλει στα δικά μας λημέρια φορώντας την φανέλα του Ερυθρού Αστέρα για δύο χρόνια (2013-2015).

Από εκεί μετακόμισε στο Μιλάνο όπου αγωνίστηκε για την Αρμάνι (2015-2016) για να επιστρέψει την επόμενη χρονιά στο Βελιγράδι και τον Ερυθρό Αστέρα. Την επόμενη σεζόν πήγε στην Μόσχα και την Χίμκι. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον βρήκε στην ομάδα όταν ανέλαβε τον πάγκο των Ρώσων (2018) και εκεί ο Αμερικάνος έκανε -ίσως- την πιο μεστή και ουσιαστική χρονιά της καριέρας του στην Ευρώπη (6.9 πόντος και 3 ριμπάουντ ανά αγώνα, προσφέροντας όμως πολλές λύσεις στην ευάλωτη περιφερειακή άμυνα των Ρώσων). Πέρυσι αγωνίστηκε για τρίτη φορά με τους «ερυθρόλευκους» της Σερβίας για να καταλήξει εν τέλει στα χέρια του Ολυμπιακού και να ξαναγράψει το όνομα του στο πινακάκι του coach «B».

Έτοιμος και κατασταλαγμένος

Ο Ολυμπιακός -όπως όλα δείχνουν- θα φτιάξει μία ομάδα guard με πλούσιο επιθετικό ταλέντο και οργανωτικές ικανότητες. Σπανούλης, ΜακΚίσικ, Χάρισον, Λαρεντζάκης βρίσκονται ήδη στο ρόστερ της ομάδας του Πειραιά (σε αυτό βρίσκεται και ο Αντώνης Κόνιαρης αλλά η παραμονή του είναι αμφίβολη). Αν υπολογίσουμε πως οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έχουν την τύχη με το μέρος τους για να πείσουν τον Σλούκα να κάνει το μεγάλο βήμα της επιστροφής στο ΣΕΦ, θα καταλάβουμε πως ο Ολυμπιακός είχε την ανάγκη ενός ανθρώπου που θα κάνει την βρώμικη δουλειά. Του παίκτη που θα καλύψει τα αμυντικά κενά και την έλλειψη σκληράδας των υπολοίπων και δεν θα ζητήσει πολλές μπάλες επιθετικά για να δράσει.

Ο Τζένκινς είναι αυτή ακριβώς η περίπτωση παίκτη. Είναι έτοιμος και κατασταλαγμένος να αποδεχτεί αυτόν τον ρόλο και βρίσκεται στο πιο ώριμο στάδιο της καριέρας του. Ο Αμερικάνος είναι από τους παίκτες που προσαρμόζονται στις ανάγκες της ομάδας και του παιχνιδιού και δεν αναγκάζουν την ομάδα να κουμπώσει πάνω τους. Μπορεί να αγωνιστεί τόσο στο «1» όσο και στο «2» και κολλάει με όλους τους προαναφερθέντες «κοντούς» του Ολυμπιακού.

Επιθετικά θα πάρει ότι του δοθεί. Αν βρει κάποιο ελεύθερο σουτ θα εκτελέσει (40.2% εύστοχος στα τρίποντα, ποσοστό που οφείλεται και στις λίγες προσπάθειες που επιχειρεί έξω από την γραμμή), ενώ δεν θα διστάσει -σπανιότερα- να πάρει τον διάδρομο για την ρακέτα. Παρ’ όλα αυτά θα αποτελέσει «εργαλείο» σκληράδας και υπομονής για τον Μπαρτζώκα μέσα στο παρκέ και τον άνθρωπο που δεν θα παρασυρθεί ποτέ από τον ρυθμό του παιχνιδιού και την ένταση της κερκίδας. Ικανότητα απαραίτητη και εξαιρετικά χρήσιμη για τον Ολυμπιακό της νέας χρονιάς που θα πατάει… γκάζι με κάθε ευκαιρία που θα του δίνεται.

Αμυντικός εξολοθρευτής στην περιφέρεια

Στο αμυντικό κομμάτι, έχουμε να κάνουμε με έναν παίκτη που παίρνει ενέργεια από το πίσω μέρος του παρκέ. Είναι εξαιρετικός – πιεστικός αμυντικός πάνω στην μπάλα, ενώ ουκ ολίγες φορές λογικά θα δούμε τον Μπαρτζώκα να του δίνει τον ρόλο του εξολοθρευτή των σταρ της αντίπαλης ομάδας περιφερειακά.

Είναι ευφυής, έχει καλή αίσθηση του χώρου γύρω του και εξαιρετικός… κλέφτης. Θα μπει μπροστά από ψηλότερους παίκτες για να αποτρέψει την μπάλα να περάσει στην ρακέτα, ενώ χάρη στα γρήγορα του αμυντικά αντανακλαστικά μπορεί να χαρίσει αρκετούς αιφνιδιασμούς = εύκολα καλάθια στην ομάδα του.

Στα αρνητικά, η αλήθεια είναι πως το ύψος του (1.91) δεν του δίνει τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να είναι αξιόπιστος στην άμυνα από το post, όμως, ο όγκος και η σκληράδα που διαθέτει τον κάνουν να καμουφλάρει την παραπάνω «αδυναμία» του.

Έψαχνε 7 χρόνια για έναν… Λο – τον βρήκε στο πρόσωπο του Τζένκινς

Με την υπογραφή του Τζένκινς, οι Πειραιώτες αποκτούν έπειτα από 7 χρόνια έναν παίκτη που τους έλειπε πολύ. Ο νέος combo guard των «ερυθρολεύκων» φέρνει στο μυαλό των φίλων του Ολυμπιακού μία πιο σκληρή και λιγότερο «δαντελένια» μορφή του Έισι Λο, ενός παίκτη που με την ουσία και την ευφυΐα του συνείσφερε τα μέγιστα για την κατάκτηση δύο ευρωπαϊκών τίτλων.

Όπως ο Λο, έτσι και ο Τζένκινς, θα αποτελέσει τον παίκτη που θα αναλάβει να κολλήσει μεταξύ τους τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ της ερυθρόλευκης περιφέρειας. Θα τον δούμε να κατεβάζει την μπάλα σε ορισμένα σχήματα, να ανεβαίνει στο «2» άλλες φορές (για μεγαλύτερη αμυντική σταθερότητα και ισορροπία), ενώ σίγουρα θα υπάρξει και 5αδα με γκαρντ από το «1» ως και το «3» με αυτόν σε μία από τις 2 πρώτες θέσεις.

Το σημαντικό για τον Ολυμπιακό είναι πως με μικρό κόστος (γύρω στις 300.000 είναι το συμβόλαιο του) κατάφερε να πάρει έναν παίκτη που θα μπαλώνει τις ατέλειες και ελλείψεις που θα δημιουργηθούν μέσα στην χρονιά. Τέτοιοι παίκτες είναι απαραίτητοι στην σημερινή Ευρωλίγκα!

Ο Γιώργος Καλαϊτζάκης ανήκει στον Παναθηναϊκό, αλλά φέτος αγωνίστηκε δανεικός στην Λιθουανία και συγκεκριμένα στην Νεβέζις. Ο νεαρός guard αποτέλεσε τον ηγέτη και τον ιθύνων νου της ομάδας. Σε μία καλή χρονιά λοιπόν στην οποία σύλλεξε εμπειρίες σημείωνε 12.4 πόντους, 4.3 ριμπάουντ και 2.4 ασίστ σε 28.30.

Τα υπέρ:

• Εξαιρετικό μέγεθος. Ψηλό guard 2.02 μέτρα με άνοιγμα χεριών στα 2.16 μέτρα.
• Μακρύς αθλητικός combo guard.
• Χαρακτηρίζεται και σκόρερ και δημιουργός.
• Καλό court vision. Λόγω του ύψους του μπορεί να διακρίνει καταστάσεις και να πασάρει πάνω από την άμυνα.
• Καλός σκόρερ σε drive. Το μέγεθος του και η διεισδυτικότητα του σε συνάρτηση με την επαφή που έχει με το καλάθι συνθέτουν ένα καλό πακέτο inside σκόρερ.
• Μπορεί να επιτεθεί στα close out.
• Εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα. Μπορεί να παίξει πολύ καλή άμυνα λόγω των μακριών χεριών του. Καλό jump to the ball και γενικότερα είναι εξαιρετικός στα deflections, με πάντοτε ενεργά χέρια στην μπάλα.
• Αξιόπιστος αμυντικός μακριά από την μπάλα. Διακρίνει τις γραμμές πάσας.
• Tripple double machine! Λόγω ύψους και αθλητικών προσόντων δύναται να μαζεύει και αρκετά ριμπάουντ, οπότε θα μπορεί να αγγίζει κάθε βράδυ το tripple double.
• Καθόλου εγωιστής καθώς βλέπει την έξτρα πάσα.
• Αυταπάρνηση που διαφαίνεται από τις βουτιές που κάνει στο παρκέ για μία κατοχή.
• Υπάκουος στον προπονητή του και καλός συμπαίκτης.
• Εμπειρία καλών προπονήσεων με τον Παναθηναϊκό.

Τα κατά

• Έλλειμμα εμπειρίας. Παρά το γεγονός ότι πραγματοποίησε μία ηγετική σεζόν στην Λιθουανία δεν είναι σε καμία περίπτωση ακόμα έμπειρος. Επιπλέον δεν έχει δοκιμαστεί στο υψηλό επίπεδο.
• Μέτριος σουτέρ τριών πόντων. Το ποσοστό του προβληματίζει και χρίζει βελτίωσης
• Αδύναμο σώμα. Ο λιγνός guard οφείλει να πάρει αρκετά μυικά κιλά για να μπορεί να αντιμετωπίζει δυνατούς guards.
• Την δεδομένη στιγμή επίσης δεν δύναται να αντιμετωπίσει εκρηχτικά guards με καλό χειρισμό της μπάλας και δύναμη.
• Η ηλικία του (21) τον κάνει αρκετά μεγάλο για άπειρο αθλητή.
• Turnover machine. Ο μικρός κάνει αρκετά λάθη και δεν διαθέτει καλό συντελεστή ασίστ-λαθών.

Πρόβλεψη: Ο Γιώργος θα επιλεχθεί στο draft γιατί οι ικανότητες του είναι σημαντικές και τα προβλήματα του μπορούν να βελτιωθούν. Η εξαιρετική πρώτη ύλη θα ωριμάσει αρκετά στην Αμερική, καθώς οι άνθρωποι εκεί γνωρίζουν πως να αλλάξουν το σώμα ενός αθλητή. Θεωρώ ότι θα βρεθεί στον δεύτερο γύρο ανάμεσα στις θέσεις 40-50.

Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος ανήκει στην ΑΕΚ στην οποία φέτος πήρε περιορισμένες ευκαιρίες. Ο ταλαντούχος αθλητής απέχει πολύ από το αγωνιστικό του ταβάνι, το οποίο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αν δεν δούμε να αγωνίζεται. Στην φετινή σεζόν σημείωνε 2.4 πόντους, 1.7 ριμπάουντ και 0.9 ασίστ σε μόλις 5:43.

Τα υπέρ

• Μακρύς, αθλητικός, σύγχρονος point forward. Ένας παίκτης δηλαδή που αγωνίζεται στο «2» και το «3» και δύναται να οργανώσει το παιχνίδι της ομάδας του.
• Μικρός σε ηλικία και εξελίξιμος.
• Καλός σουτέρ από μέση και μακρινή απόσταση. Διαθέτει ευχέρεια στο σκοράρισμα κάτω από πολλαπλές συνθήκες.
• Μπορεί να επιτεθεί στα close out.
• Αξιόπιστος αμυντικός με αρκετό IQ και καλές τοποθετήσεις.
• Διαθέτει ικανότητα τόσο στα χαμηλά, όσο και στα υψηλά deflections.
• Παίκτης της crunch time.
• Έφεση στο ριμπάουντ. Παίρνει καλές θέσεις και αυτό τον βοηθάει να μαζεύει αρκετά ριμπάουντ.
• Βλέπει γήπεδο και έχει ικανότητα να πασάρει μετά από pick and roll.
• Διακρίνει την έξτρα πάσα και την δίνει.
• Καλός συμπαίκτης
• Υπάκουος στον προπονητή και στον ρόλο του.

Τα κατά:

• Άπειρος από το υψηλό επίπεδο. Στα χρόνια του στην ΑΕΚ δεν πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής για να εξελίξει το παιχνίδι του.
• Άγουρο σώμα. Μπορεί να δυναμώσει και να γίνει ένας παίκτης τύπου Αρίζα.
• Την δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να μαρκάρει δυναμικά Forwards, ούτε εκρηχτικά guards, επιπέδου NBA.
• Το σουτ του μπορεί να βελτιωθεί. Ειδικά τώρα που στο NBA μιλάμε για 7.25 θα πρέπει να δουλέψει περισσότερο.
• Πρέπει να δουλέψει ακόμα περισσότερο το court vision. Διακρίνει γήπεδο, αλλά οφείλει να το βελτιώσει για να μειώσει έτσι και τα λάθη του.

Πρόβλεψη: Ο Νίκος εάν διέθετε χρόνο συμμετοχής στην ΑΕΚ που βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο θα μπορούσε να επιλεγεί κάπου ανάμεσα στις θέσεις 20-25. Τώρα με την δεδομένη του απειρία θεωρώ ότι θα βρεθεί στο μεταίχμιο μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου. Κάπου δηλαδή στις θέσεις 28-38.

Ο Αλεξέι Πουκουσέφσκι ανήκει στον Ολυμπιακό και την φετινή σεζόν αγωνίστηκε για λογαριασμό του Ολυμπιακού Β’. Στην αναπτυξιακή ομάδα των ερυθρόλευκων στην Α2 ο νεαρός αθλητής είχε τον ρόλο του ηγέτη. Σε ένα σύνολο 11 παιχνιδιών σημείωσε 10.8 πόντους, 7.9 ριμπάουντ, 3.1 ασίστ και 1.8 κοψίματα σε 23 λεπτά συμμετοχής.

Τα υπέρ:

• Μικρός σε ηλικία με τεράστια προοπτική εξέλιξης. Αποτελεί παίκτη που μπορεί να βρεθεί σε all star παιχνίδια.
• Εξαιρετικός χειριστής, όντας 7 footer. Μπορεί να κατεβάσει την μπάλα για την ομάδα του και να παίξει Pick and roll, όντας ο χειριστής. Η δυνατότητα του αυτή μπορεί να συγκριθεί μόνο με του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
• Αξιόπιστος σουτέρ τριών πόντων. Μπορεί να εκτελέσει: μετά από ντρίπλα, στατικός, μετά από κίνηση σε σκριν και με χέρι απλωμένο πάνω του.
• Εξαιρετικά πόδια στα close out
• Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν stretch-4.
• Καλός δημιουργός. Διαβάζει το παιχνίδι και διαθέτει την ικανότητα να πασάρει σωστά την μπάλα κάτω από αρκετές συνθήκες.
• Καλός αμυντικός τόσο πάνω στην μπάλα όσο και μακριά από αυτή.
• Μπορεί να μαρκάρει ακόμα και τον αντίπαλο guard λόγω των γρήγορων ποδιών του.
• Γεμίζει με την παρουσία του τον χώρο και δύναται να δώσει εξαιρετικές βοήθειες.
• Το μέγεθος και το ύψος του δίνουν την δυνατότητα να μπλοκάρει σουτ
• Καλός ριμπάουντερ στα επίπεδα που παίζει.
• Υπάκουος στον προπονητή.
• Καλός συμπαίκτης.
• Του αρέσουν οι ευθύνες.

Τα κατά:

• Αδύναμο σώμα το οποίο φυσικά θα δουλευτεί εξαιρετικά στην Αμερική. Την δεδομένη στιγμή δεν δύναται βάσει δύναμης να αντιμετωπίσει κορμιά σαν του Lebron η του Davis. Η δύναμη του αποτελεί ένα ζήτημα καθώς θα τον δυσκολέψει τόσο στα ριμπάουντ, όσο και στην άμυνα κοντά και μακριά από το καλάθι.
• Να σκοράρει με επαφή. Δυσκολεύεται πολύ στα τελειώματα μέσα στο ζωγραφιστό, αν δεχθεί κάποιο χτύπημα.
• Πρέπει να γίνει πιο εκρηχτικός. Το πρώτο του βήμα να γίνει τόσο δυναμικό έτσι ώστε να βρίσκεται ήδη σε driving motion.
• Η ισορροπία του οφείλει να βελτιωθεί. Ένα παιδί σε τέτοιο ύψος χρειάζεται να δουλέψει την μυική του συναρμογή για να μην πέφτει θύμα καλών ντριπλέρ που αλλάζουν γρήγορα κατευθύνσεις.
• Να παίζει σκληρά και να μην επηρεάζεται από το σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων.
• Να διατηρεί ψηλό το κίνητρο του στην άμυνα.

Πρόβλεψη: Ο Πουκουσέφσκι θα βρεθεί σίγουρα στον πρώτο γύρο και ανάμεσα στις θέσεις 8-15. Θα αποτελέσει τεράστια έκπληξη αν πέσει κάτω από αυτές τις θέσεις. Εάν μάλιστα διέθετε αγωνιστική εμπειρία από την Ευρωλίγκα είναι πολύ πιθανό να βρισκόταν ακόμα και μέσα στην πρώτη πεντάδα.

Ο Οντέντ Κάτας υπήρξε ένας πολύ πετυχημένος παίκτης του Παναθηναϊκού την διετία 1999-2001. Μάλιστα ήταν από τους διακριθέντες στο Final 4 της Θεσσαλονίκης, όταν οι πράσινοι αντιμετώπισαν την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο Κάτας μάλιστα αγαπήθηκε αρκετά από τον κόσμο, τον Ομπράντοβιτς και την οικογένεια Γιαννακόπουλου.

Ο Ισραηλινός εδώ και κάποια χρόνια είναι προπονητής και αυτήν την στιγμή σε συλλογικό επίπεδο κοουτσάρει την Χάποελ Ιερουσαλήμ. Η ομάδα είναι ένα από τα φαβορί του BCL, αποδίδοντας πολύ παραγωγικό επιθετικό μπάσκετ. Πριν κάποιες μέρες δημοσιεύματα από το Ισραήλ αποκάλυπταν συζητήσεις του Παναθηναϊκού με την πλευρά του Ισραηλινού προπονητή. Με το τοπίο στον πράσινο πάγκο να μην έχει ξεκαθαρίσει , παρακολούθησα αρκετούς αγώνες της ομάδας του και θα σας παρουσιάσω την επιθετική φιλοσοφία του Κάτας.

Ο Κάτας λοιπόν, παρατάσσει μία ομάδα που διαθέτει σπουδαίο επιθετικό ταλέντο. Βάσει αυτού στηρίζεται αρκετά στο ατομικό ταλέντο των παικτών του. Ταυτόχρονα βασίζεται πολύ στο σουτ τριών πόντων και δημιουργεί καταστάσεις στις οποίες οι ψηλοί του μπορούν να βγουν για να δοκιμάσουν κάποιο τρίποντο. Άλλο ένα σημαντικό σημείο αφορά την ταχύτητα εκτέλεσης. Στις περισσότερες φορές αυτή δεν ξεπερνάει τα δέκα δευτερόλεπτα.

Γενικά η Χάποελ αρέσκεται να παίρνει το πρώτο σουτ που δημιουργεί. Δεν είναι στην φιλοσοφία της ομάδας να ψάξει το τέλειο σουτ. Όταν δημιουργηθεί μία κατάσταση απειλής, ο παίκτης την παίρνει. Πραγματικά πολύ σπάνια η ομάδα ψάχνει ένα δεύτερο σουτ και ακόμα πιο λίγες φορές ένα τρίτο σουτ. Αυτό φυσικά ανεβάζει κατακόρυφα το τέμπο του αγώνα. Η Χάποελ είναι μία ομάδα η οποία παίζει γρήγορα και βρίσκει ρυθμό αποκλειστικά από την επίθεση της. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας παραθέσω τα επιθετικά της νούμερα για να το κατανοήσετε καλύτερα. Στο BCL λοιπόν η Χάποελ σημειώνει 89 πόντους, νούμερο που φυσικά αποτελεί το κορυφαίο της διοργάνωσης. Στα ποσοστά σουτάρει με 60% δίποντο, 37% τρίποντο και 81% βολές. Επιπλέον διαθέτει καλό συντελεστή ασίστ-λαθών καθώς μοιράζει 23 ασίστ για περίπου 12 λάθη.

Ο πρώτος βασικός κανόνας των επιθέσεων είναι ότι όλα ξεκινάνε με pick and roll. Κάθε φάση στο σετ παιχνίδι ξεκινάει με ένα σκριν στην μπάλα και από εκεί δημιουργούνται οι συνθήκες για σκοράρισμα. Η Χάποελ γενικά είναι μία ομάδα με αρκετούς σουτέρ και για αυτόν τον λόγο ψάχνει πολύ το τρίποντο παιχνίδι. Υπάρχει τεράστια ελευθερία στους παίκτες για να σουτάρουν. Μάλιστα αν μου επιτρέπεται θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω «εκνευριστική» ελευθερία. Ο Κάτας πιστεύει αρκετά στο ένστικτο των παικτών του για αυτό τους δίνει το ελεύθερο της γρήγορης εκτέλεσης και του περιορισμένου διαβάσματος.

Ο τρόπος με τον οποίο παίζει μπάσκετ η ομάδα είναι σίγουρα σύγχρονος. Υπάρχουν αρκετά σκριν στην μπάλα μεταξύ των guards. Αυτό είναι ένα σημείο το οποίο βλέπουμε τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα εμφανίζεται αρκετή κίνηση μακριά από την μπάλα με κάποια flare screens και back screens.

Βέβαια όπως προείπα παρουσιάζει ένα γρήγορο μπάσκετ το οποίο πολλές φορές είναι βιαστικό. Αυτή είναι μία παγίδα για όλες τις ομάδες που αγωνίζονται σε υψηλό τέμπο. Το pick and roll λοιπόν με το οποίο ξεκινάει η συντριπτική πλειοψηφία των επιθέσεων εκφράζεται στην συνέχεια σε παιχνίδι 1 vs 1. Μετά το σκριν δηλαδή ο χειριστής μπορεί να πάρει το drive ή το σουτ, αναλόγως τι του δίνει η αντίπαλη άμυνα.

Ένας άλλος τρόπος έκφρασης αποτελεί το pick and pop. Έχοντας σουτέρ ψηλούς ο Κάτας ενθαρρύνει τους ψηλούς του να ποπάρουν για να πάρουν το σουτ από την περιφέρεια. Επιπλέον η Χάποελ παίζει αρκετά το short roll το οποίο θα σας το αναλύσω αργότερα στα γραφήματα. Τελευταίος τρόπος έκφρασης του pick and roll, είναι η δημιουργία σουτ στην αδύναμη πλευρά. Για αυτόν τον λόγο αρκετά χρησιμοποιείται το flat pick and roll και το spread pick and roll. Επειδή όμως τα λόγια μπορεί να κούρασαν ας περάσουμε σε κάποια χαρακτηριστικά plays του Ισραληνού προπονητή.

Στην πρώτη περίπτωση βλέπετε το flat pick and roll. Στην συγκεκριμένη κατάσταση ο guard δέχεται σκριν από τον center και στην συνέχεια διεισδύει προς το καλάθι. Αν φυσικά μπορέσει να τελειώσει την φάση με κάποιο φλότερ έχει καλώς, αλλιώς δίνει πάσα στον παίκτη της αδύναμης πλευράς. Το flat pick and roll χρησιμοποιείται εξαιρετικά όταν στην ομάδα υπάρχει ένας εκρηχτικός guard που να μπορεί να κινηθεί γρήγορα με την μπάλα.

Στην δεύτερη περίπτωση φαίνεται το spread pick and roll. Ο guard δέχεται ένα κεντρικό pick and roll, διεισδύει προς το καλάθι και πασάρει στον παίκτη της αδύναμης πλευράς. Αυτός ο τρόπος pick and roll χρησιμοποιείται κυρίως από ομάδες που διαθέτουν τρεις παίκτες με καλό σουτ τριών πόντων. Η άμυνα δυσκολεύεται πολύ να δώσει βοήθεια με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντοτε ο άμεσος κίνδυνος ελεύθερου σουτ.

Στο πρώτο βίντεο θα παρακολουθήσετε ένα απλό flare screen που πραγματοποιείται για ξεμαρκάρισμα ενός καλού σουτέρ.

Στο δεύτερο βίντεο βλέπετε το short roll που σας ανέφερα πιο πάνω. Μετά το pick and roll o guard δίνει την πάσα στον ψηλό. Σε αυτήν την συνθήκη ο ψηλός ουσιαστικά μπορεί να λειτουργήσει ως δημιουργός και να πασάρει την μπάλα σε κάποιον ελεύθερο παίκτη. Επιπλέον διαθέτει την δυνατότητα να ψάξει την πάσα με μία ντρίπλα η και με καθόλου ντρίπλα. Δίνει την πάσα λοιπόν, αλλά ο παίκτης προτιμάει να μην πάρει το πρώτο σουτ και να ψάξει κάτι καλύτερο. Ζητάει λοιπόν σκριν από τον παίκτη του short roll, διεισδύει προς το καλάθι και στην συνέχεια, βλέπει τον έτερο ψηλό που ανεβαίνει στο τρίποντο, του πασάρει την μπάλα και αυτός σουτάρει ανενόχλητος.

Στο τελευταίο βίντεο θα παρακολουθήσετε ένα έξυπνο play του Κάτας. Όλα ξεκινούν με τον guard να πασάρει στον center. Ο ένας παίκτης της αδύναμης πλευράς κάνει σκριν στον άλλον ο οποίος κόβει προς το καλάθι. Στην συνέχεια ο center πασάρει στον σκρίνερ που έκανε το σκριν στην προηγούμενη περίπτωση, ενώ ο παίκτης που είχε δεχτεί το σκριν κάνει ένα back screen στον center ο οποίος κόβει προς το καλάθι, δέχεται την πάσα και τελειώνει την φάση.

Εν κατακλείδι, προσωπικά δεν είμαι πεπεισμένος ότι το επιθετικό του μοτίβο ταιριάζει στον Παναθηναϊκό. Η ομάδα καλώς η κακώς διαθέτει τον Καλάθη και κινείται αποκλειστικά γύρω από αυτόν. Φυσικά ο Νικ μπορεί να τρέξει μία ομάδα σε επιθέσεις 10 δευτερόλεπτων, αλλά αυτό που παρουσιάζει η Χάποελ είναι διαφορετικό από αυτό που μπορεί να παίξει ο Παναθηναϊκός. Ο λόγος φυσικά είναι ότι όπως φάνηκε και φέτος δεν θα βοηθήσει το Τριφύλλι αν έχει την καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης. Η ουσία όταν δεν υπάρχει τόσο ταλέντο όσο στις Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Εφές, ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι είναι η σκληρή άμυνα. Οπότε για εμένα η ομάδα οφείλει να θέσει στο τιμόνι έναν αμυντικό προπονητή με έφεση στο διάβασμα καταστάσεων.

Πρόκειται για έναν compo guard με υψηλό μπασκετικό IQ, κάτι που τον βοηθάει στο καλό “διάβασμα” (συνεισφορά στο δημιουργικό κομμάτι) του παιχνιδιού ενώ είναι εξαιρετικός στα αμυντικά του καθήκοντα και ικανός να δημιουργήσει προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα, είτε με το πολύ καλό σουτ που διαθέτει, είτε με διεισδύσεις.

Παρακάτω, δείτε το scouting report (2019-20) του νεαρού καλαθοσφαιριστή της SferaSports.

Ο Τζόνι Χάμιλτον είναι γεννημένος στις 3/2/1994 και κατάγεται από το Τρινιντάν Τομπάγκο. Ζυγίζει 105 κιλά περίπου και βλέπει τον κόσμο από τα 213 εκατοστά. Ο Αμερικανός είναι ένας παίκτης που αγωνίζεται αποκλειστικά στην θέση του Center και διαθέτει αρκετά στοιχεία που με έκαναν να μιλήσω για αυτόν. Η νεαρή ακόμα ηλικία του (προφανώς δεν είναι ταλέντο, αλλά βρίσκεται πριν από τα primes του) σε συνδυασμό με τις ικανότητες που θα σας αναλύσω στην συνέχεια, συνθέτουν μία πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση.

Ο αθλητής μετά τα κολεγιακά του χρόνια και μία περιήγηση στην αναπτυξιακή λίγκα, ήρθε στην Νταρουσάφακα. Στην Τουρκία βρίσκεται τον τελευταίο χρόνο και ήδη έχει κάνει αισθητή την παρουσία του. Εκτός από την ανάλυση που θα επακολουθήσει, μπορείτε να πάρετε μία μικρή γεύση των ικανοτήτων του από τα στατιστικά του. Στο Eurocup, την δεύτερη κατά σειρά ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση ο Τζόνι έχει 11.3 πόντους, 8.1 ριμπάουντ (4.2 αμυντικά-3.9 επιθετικά), 1.4 μπλοκ και 1.9 λάθη σε 18:16 συμμετοχής. Ας αφήσουμε όμως αυτά και να περάσουμε στην ουσιαστική ανάλυση.

Γενικά χαρακτηριστικά:

Ο Χάμιλτον είναι ένας 7 footer ψηλός που μπορεί να παίξει σαν undersized center. Με απλά λόγια πρόκειται για ένα πολύ ψηλό παιδί με τρομερά αθλητικά στοιχεία. Εκτός από ψηλός αποτελεί και μία λιγνή παρουσία στον χώρο. Είναι αρκετά αδύνατος και αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως αδυναμία καθώς βαρύτερα κορμιά έχουν την δυνατότητα να τον σπρώξουν στην ρακέτα. Αυτό βέβαια ισχύει κυρίως φαινομενικά, διότι ο Αμερικανός είναι δυνατός και μπορεί να σπρώξει και αυτός. Έτσι και αλλιώς ότι του λείπει σε δύναμη το συμπληρώνει με άλλους τομείς. Επιπλέον έχει πολύ μεγάλα πόδια με αποτέλεσμα να διαθέτει μεγάλο διασκελισμό και να τρέχει πολύ καλά το γήπεδο για άτομο στα 2.13 μέτρα. Το άνοιγμα χεριών του τώρα δεν είναι τεράστιο, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει από το να είναι καλός μπλοκέρ. Το άλμα του είναι μεγάλο και μπορεί να διατηρήσει καλό χρόνο το σώμα του ψηλά. 

Επίθεση:

Επιθετικά ο Χάμιλτον είναι ένας ετερόφωτος παίκτης. Ένας παίκτης δηλαδή που ζει και πεθαίνει από τους guards και γενικότερα τους συμπαίκτες του. Πρόκειται δηλαδή για έναν finisher που μπορεί να τελειώσει τις φάσεις που δημιουργούν οι συμπαίκτες του. Ο μόνος τρόπος για να σκοράρει σε παιχνίδι 1 vs 1 είναι με κάποιο baby hook. Γενικά δύσκολα θα ποστάρει κάποιον για να αναγκαστεί να τελειώσει φάση με hook. Όταν το κάνει εκτελεί αποκλειστικά με το δεξί του χέρι. Ακόμα πιο σπάνια, έως μηδαμινή, είναι η πιθανότητα να τον δείτε να σουτάρει από μέση απόσταση. Δεν του αρέσει το σουτ και αποτελεί μέτριο εκτελεστή και από τις βολές. 

Ο τρόπος που βγάζει το ψωμί του είναι το pick and roll. Πολύ καλός σκρίνερ με σωστή γωνία σκριν και πολύ δυναμικό και γρήγορο dive προς το καλάθι. Μετά το pick and roll δηλαδή όπου δίνει ένα δυνατό και συνάμα σωστό σκριν βυθίζεται γρήγορα προς το καλάθι. Είναι ιδανικός επίσης για παιχνίδι πάνω από την στεφάνη. Ο guard δύναται να του πετάξει την μπάλα όσο ψηλά θέλει, διότι ο Χάμιλτον έχει την ικανότητα να την πιάσει και να την προσγειώσει στο καλάθι. Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι μπορεί να τελειώσει την φάση και με lay up, εκτός από κάρφωμα, αν δει ότι δυσκολεύεται. Επιπλέον κατά το pick and roll, το δυναμικό του dive τον κάνει σχεδόν ανίκητο καθώς όταν επιθυμεί να καρφώσει την μπάλα με επιτόπιο άλμα είναι σχεδόν ασταμάτητος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το ποσοστό του στα δίποντα είναι περίπου το ίδιο με αυτό στις βολές!

Εκτός αυτών παίρνει αρκετά καλές θέσεις μέσα στο παρκέ. Αυτό δείχνει ότι λόγω του γεγονότος ότι ξέρει πως δεν διαθέτει δικό του παιχνίδι, έχει αναπτύξει το ένστικτο της επιβίωσης. Για αυτό γνωρίζει που πρέπει να βρεθεί και ποια στιγμή για να πάρει την μπάλα και να την καρφώσει στο καλάθι. Ταυτόχρονα κόβει πολύ όμορφα backdoor και προσφέρεται έτσι για θεαματικά alley oup καρφώματα. Τέλος στον αιφνιδιασμό μπορεί να ελέγξει τα πόδια του όταν τρέχει με την μπάλα.

Άμυνα:

Πρώτο και σημαντικότερο για τον Χάμιλτον είναι ότι θέλει να παίξει άμυνα. Ότι δηλαδή δεν μένει στα προσόντα του μειώνοντας το effort. Θέλει να μάχεται σε κάθε φάση και έχει ως στόχο να αποτρέψει την μπάλα από το να μπει στο καλάθι. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις βοήθειες που δίνει. Όταν μετά το pick and roll καλείτε να βοηθήσει σε μία διείσδυση κοντύτερου παίκτη, τότε τα γρήγορα πόδια του βοηθάνε και σε συνδυασμό με το καλό του άλμα δίνει το στοπ. Αν δώσει το στοπ και η μπάλα για κάποιον λόγο γίνει διεκδικίσημη , τότε αμέσως προσπαθεί μετά το πρώτο μεγάλο άλμα να μείνει στην άμυνα του. Με απλά λόγια σε καταστάσεις που έχει βγάλει άμυνα σε βοήθεια δεν επαναπαύεται σε αυτή, αλλά προσπαθεί και σε δεύτερο χρόνο να αποτρέψει το καλάθι. Αυτό το αναφέρω για να τονίσω την προσπάθεια του στην άμυνα. Ας δούμε όμως τα χαρακτηριστικά του.

Ο Τζόνι είναι ο ορισμός του rim protector. Του αθλητή δηλαδή που με τα κοψίματα του θα βοηθήσει υπερβολικά στην φύλαξη της ρακέτας από διεισδύσεις και καρφώματα. Πραγματικά το νούμερο του στο Eurocup, δηλαδή τα περίπου 2 δεν λένε την αλήθεια. Το timing στο άλμα σε συνδυασμό με το μεγάλο χρονικά άλμα του και την δύναμη του δημιουργούν ένα πλήρες πακέτο. Μπορεί να κόψει προσπάθεια καρφώματος κόντρα σε παίκτη που έχει πάρει φόρα, μπορεί να πάρει τα βήματα και να κόψει σε αιφνιδιασμό, σε alley oup και φυσικά προσπάθειες πιο κοντών παικτών. Αποτελεί πραγματικά έναν φόβο και τρόμο μέσα στην ρακέτα. Μπορεί να κάνει καλό hedge out, εξαιρετικό help and recover, καλό jump to the ball και να παίξει άμυνα σε αλλαγές. Τα μόνα που πρέπει να βελτιώσει είναι η δύναμη του στο ποστ και να αποφεύγει να τρώει προσποιήσεις.

Ριμπάουντ:

Όταν σας μιλούσα για τους τρόπους που βγάζει το ψωμί του στην επίθεση, παρέλειψα-επίτηδες- να σας αναφέρω ότι ένας ακόμα τρόπος αφορά τα επιθετικά του ριμπάουντ. Ο Αμερικανός εκτός από ψηλός και με καλό άλμα τόσο σε timing όσο και σε ύψος, διαθέτει εξαιρετική αίσθηση του χώρου. Ξέρει που να βρεθεί την κατάλληλη στιγμή και αυτό σε συνδυασμό με τα αθλητικά του προσόντα τον κάνουν δύσκολο αντίπαλο. Είναι πραγματικά δύσκολο να του κάνεις block out και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και συγκέντρωση, διότι μπορεί να πηδήξει και να κερδίσει φάσεις ακόμα και όταν ο αντίπαλος του βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση.

Όσον αφορά τώρα το αμυντικό ριμπάουντ ο Χάμιλτον είναι μαχητής. Όταν σας μιλούσα για την άμυνα σας είπα ότι ο στόχος του είναι να μην μπει η μπάλα στο καλάθι. Ακριβώς σε αυτό το μοτίβο μένει πιστός και προσπαθεί να κερδίσει μία επιπλέον κατοχή για την ομάδα του. Βάζει καλά το κορμί του, κάνει block out, και προσπαθεί συνεχώς να παίζει δυναμικά. Είναι από τους τύπους που θα κάνουν συνεχόμενα καλά άλματα αν χρειαστεί για να κερδίσει κατοχή η ομάδα του.

Προσωπικότητα:

Ο Αμερικανός είναι ένας μαχητής. Ένας παίκτης που δεν θα το βάλει ποτέ κάτω και θα παίζει με την ίδια ενέργεια, είτε εντός έδρας, είτε εκτός έδρας. Είναι πολεμιστής και δεν του αρέσει η ήττα, οπότε θα κάνει τα πάντα για να μην χάνει. Αν τον δείτε θα καταλάβετε ότι παίζει για τον προπονητή και τους συμπαίκτες του και ματώνει την φανέλα. Επιπλέον δεν είναι καθόλου εγωιστής και δίνει την έξτρα πάσα-όταν την βλέπει- και θυσιάζεται για το ομαδικό καλό. Θα παίξει σκληρή άμυνα ακόμα και αν βρίσκεται στα 4 φάουλ και θα βουτήξει στο παρκέ σε κάθε ευκαιρία.

Ιδανικός για τον Παναθηναϊκό!

Είναι σίγουρο ότι το παιχνίδι του Χάμιλτον επιθετικά είναι πολύ συγκεκριμένο και εμφανίζει μεγάλη αδυναμία στη δημιουργία της δικής του φάσης. Για τον Παναθηναϊκό βέβαια το ζητούμενο είναι να υπάρχει ένας παίκτης που να προσφέρει άμυνες, μπλοκ, ριμπάουντ και αθλητικότητα. Το γεγονός ότι αμυντικά θα σκεπάζει την ρακέτα και θα παίζει εξαιρετικά όποια άμυνα του ζητηθεί δείχνει ότι θα δέσει πολύ την πράσινη άμυνα. Επιθετικά οι συνεργασίες του με τον Νικ Καλάθη θα αφήσουν εποχή, επειδή θα μπορεί να τις τελειώνει δυναμικά. Επιπλέον το γεγονός ότι είναι καλός σκρίνερ θα βοηθήσει ποικιλοτρόπως. Αρχικά θα δημιουργεί καλές ευκαιρίες διείσδυσης για τον Νικ, αφού θα έχει αρκετό χώρο και συνάμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για κάποια flare screen η stagger screen για να ελευθερωθούν καλοί σουτέρ. 

Οπότε όπως καταλαβαίνεται η περίπτωση του, τόσο σε προσωπικότητα όσο και σε αγωνιστικά χαρακτηριστικά είναι ιδανική για τον Παναθηναϊκό. Χρόνια έχουμε να δούμε στο ΟΑΚΑ κάποιον παίκτη που να είναι συνεπής σε άμυνα, ριμπάουντ και ταυτόχρονα να παίζει για το καλό της ομάδας.

Επίθεση: Ο Ντουάιτ Μπάικς είναι ένας παίκτης με πολυδιάστατο ταλέντο στο μπροστά μέρος του παρκέ. Μπορεί να τελειώσει με επιτυχία φάσεις από μακρινή και μέση απόσταση, ενώ δεν θα διστάσει να μπει και βαθιά στην ρακέτα για να τελειώσει με ένα λέυ απ. Η αλήθεια είναι ότι το μεγάλο ατού του, όμως, είναι το παιχνίδι από mid range απόσταση όπου πραγματικά είναι αμαρκάριστος.

Χρησιμοποιεί εξαιρετικά τα σκριν των ψηλών και έχει το μπασκετικό IQ για να εκμεταλλεύεται με κατάλληλο τρόπο την συνεργασία του με αυτούς. Είναι ένας βραχύσωμος, αλλά ταχύτατος παίκτης που θα τρέξει συχνά – πυκνά στο  transition και θα δώσει μεγάλη ταχύτητα στο παιχνίδι της ομάδας του coach Μπαρτζώκα.

Ο Μπακς συνηθίζει να εκτελεί αμέσως μετά από σκριν και είναι ιδιαίτερα εκρηκτικός επιθετικά. Το στοιχείο που αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» του επιθετικά είναι η σκληράδα του καθώς δεν αποτελεί και τον πιο ανθεκτικό παίκτη στις επαφές και στο σκληρό παιχνίδι. Παρόλα αυτά σίγουρα μπορεί να εκτελέσει πολύ καλύτερα και με μεγαλύτερη επιτυχία και φαντασία από τα ήδη παρόντα γκαρντ του «ερυθρόλευκου» ρόστερ, ενώ όταν βρίσκεται στο παρκέ η μπάλα είναι βέβαιο πως θα περνά μόνιμα από τα χέρια του.

Κρατήστε και το παρακάτω στοιχείο. Όλα τα παραπάνω θα τα δούμε κυρίως όταν παίρνει δεξιό διάδρομο, αφού από αριστερά το παιχνίδι του δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη φαντασία και είναι σχεδόν ακίνδυνος.

Άμυνα: Αμυντικά, παρότι το ύψος του δεν τον βοηθά ιδιαίτερα, η ταχύτητα και οι καλές τοποθετήσεις του τον καθιστούν ένα αρκετά καλό αμυντικό ίσως και ανώτερο του μέσου όρου. Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι τώρα στην οκταετή καριέρα του μετρά μέσο όρο 2 κλεψίματα ανά αγώνα.

Είναι αρκετά έξυπνος αμυντικός, ξέρει να τοποθετεί καλά τα χέρια του και να πιέζει πάνω στην μπάλα. Γενικά, δεν αποτελεί τον αμυντικό εξολωθρευτή αλλά σίγουρα δεν θα αποτελέσει και τρύπα για την άμυνα του Ολυμπιακού, δεδομένου ότι θα προφυλαχθεί και δεν θα μαρκάρει πολύ ψηλότερους και δυνατότερους του παίκτες.

Μπορεί επίσης να βοηθήσει σε καταστάσεις full court pressure, ενώ διαβάσμα σε ικανοποιητικό βαθμό την αντίπαλη επίθεση.

Δημιουργία και Ριμπάουντ: Ο 30χρονος combo guard μπορεί να είναι ένα κλασσικό παράδειγμα scorer αλλά είναι εξίσου καλός και στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού. Παρά το γεγονός ότι του αρέσει να εκτελεί γρήγορα και να παίρνει προσωπικές προσπάθειες μετά από σκριν, δεν είναι εγωιστής και μοιράζει αρκετές μπάλες στους συμπαίκτες του.

Οι μέσοι όροι του στις ασσίστ άλλωστε στην καριέρα του φανερώνουν και με το παραπάνω το γεγονός αυτό, αφού μοιράζει κάτι παραπάνω από 5 ασίστ ανά αγώνα (5.17 συγκεκριμένα με κορυφαία επίδοση την περσινή του στην CBA 6.5).

Στον τομέα των ριμπάουντ οι εξαιρετικές αμυντικές τοποθετήσεις του και τα δυνατά του χέρια τον βοηθούν να υπερκαλύπτει το υψομετρικό του ελλάτωμα. Ξέρει πως να τρυπώνει κάτω από την ρακέτα και να μαζεύει σκουπίδια και θα μπορέσει να μαζεύει σταθερά πάνω από 3 ριμπαόυντ ανά αγώνα με τους μέσους όρους του να βρίσκονται περίπου στα 5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι (4.9 στην οκταετή επαγγελματική θητεία του).

Τι μας αρέσει:

+Ταχύς και Εκρηκτικός

+Σιγουριά στο κατέβασμα της μπάλας

+Άμεση εκτέλεση από μέση απόσταση

+Transition παιχνίδι και δυεισδύσεις

+Αξιόλογο τρίποντο

+Καλός δημιουργός που αξιοποιεί τους ψηλούς της ομάδας

+Συνεπής αμυντικός με καλές τοποθετήσεις

+Ευφυής

+Σταθερός ριμπάουντερ με πάνω από 3 ανά παιχνίδι

Τα ερωτηματικά:

-Μικρός σε δέμας (1.91) ίσως αντιμετωπίσει προβλήματα με τα ψηλά γκαρντ της Euroleague

-Από το 2015 αγωνίζεται στην Κίνα και απουσιάζει από τα ανταγωνιστικά πρωταθλήματα

-Χρόνος προσαρμογής στις ανάγκες του Μπαρτζώκα

-Δυσκολία αφομίωσης τέτοιου είδους παικτών, που θέλουν πολύ την μπάλα στα χέρια τους, στην μέση της σεζόν

-Καλείται να καλύψει ο ίδιος σε μεγάλο βαθμό το κενό του Σπανούλη

Σχόλιο: Είναι ξεκάθαρο ότι μετά την απόκτηση του Μακίσικ ο Μπαρτζώκας έψαξε και βρήκε στο πρόσωπο του Μπάικς έναν ακόμη παίκτη που διαθέτει επιθετικό πλουραλισμό και τρέχει καλά το γήπεδο. Φαίνεται πως ο Ολυμπιακός επιθυμεί να πάει το παιχνίδι του σε πιο γρήγορο τέμπο και πιο έντονο ρυθμό, στοιχεία που αποτελούν το Α και το Ω για τις ομάδες που φτιάχνει ο Μπαρτζώκας.

Ο Μπάικς υπέγραψε στον Ολυμπιακό ώστε να αποτελέσει τον άνθρωπο που θα βάζει εύκολα την μπάλα στο καλάθι, θα βγαίνει μπροστά όταν το παιχνίδι κρίνεται και θα σκοράρει σταθερά πάνω από 10 πόντους σε κάθε παιχνίδι. Αν καταφέρει να προσαρμοστεί άμεσα στις ανάγκες της Euroleague θεωρώ πως η παρουσία του στον Ολυμπιακό θα κριθεί άκρως επιτυχημένη.

Ο 29χρονος Αμερικάνος γκαρντ/φοργουορντ βλέπει τον κόσμο από τα 196 εκατοστά, διαθέτοντας ένα πολύ δυνατό και αθλητικό κορμί που τον βοηθά να μαρκάρει και ψηλότερους αντιπάλους. Φοίτησε σε δύο κολλέγια, αρχικά στο Edmonds Community College (2011-2013) όπου δεν αγωνίστηκε ούτε δευτερόλεπτο και μετέπειτα στο Arizona State (2013-2015). Με την ομάδα του Arizona έκανε δύο πολύ καλές χρονιές από άποψη αριθμών (10.7 πόντους, 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ ανά αγώνα), οι οποίες όμως δεν του έδωσαν εισιτήριο για το NBA μέσω του Draft του 2015.

Από εκεί και πέρα άρχισε το ταξίδι της επαγγελματικής του καριέρας. Την σεζόν 2015-2016 μοίρασε τον αγωνιστικό του βίο μεταξύ Κορέας (Changwon LG Sakers) και Ιταλίας (Pesaro) με τον Μακίσικ να σκοράρει σταθερά γύρω στους 16 πόντους ανά παιχνίδι.

Η επόμενη χρονιά (2016-2017) τον έκανε ευρέως γνωστό στο ευρωπαϊκό μπασκετικό κοινό αφού αγωνιζόμενος με την Ουσάκ Σπορτίφ είχε εξαιρετικά στατιστικά με 15.8 πόντους, 5.7 ριμπάουντ και 3 ασίστ μέσο όρο, διατηρώντας ένα ποσοστό γύρω στο 50% στις προσπάθεις εντός πεδιάς.

Αυτή η σεζόν αποτελεί και ορόσημο για την ως τώρα πορεία του. Στην συνέχεια έκανε ένα μικρό πέρασμα από την VTB με την φανέλα της Avtodor Saratov, αλλά και από την ACB με την Gran Canaria. Οι μέτριες εμφανίσεις του την σεζόν 2017-2018 τον οδήγησαν πίσω στην Τουρκία όπου αγωνίστηκε σε Γκαζιαντέπ (13.6 πόντους, 3.2 ριμπάουντ) και Μπεσίκτας (17.2 πόντους, 4.2 ριμπάουντ, 3.2 ασίστ), μέχρι ο Γιώργος Μπαρτζώκας να τον βάλει στα ραντάρ του και τελικά να τον υπογράψει στον Ολυμπιακό.

Επίθεση: Ο Μακίσικ αποτελεί τον ορισμό του επιθετικού που τελειώνει με πολύ δύναμη τις προσπάθειες του. Αρέσκεται να πηγαίνει σε επιθέσεις ένας εναντίον ενός και συνθήκες isolation είτε από την κορυφή, είτε και από την 45 μοίρες. Εξαιτίας του δυνατού κορμού του, όταν πλησιάζει κοντά στο καλάθι επιδιώκει την επαφή με τον αντίπαλο αμυντικό για να εκμεταλλευθεί τον όγκο και το εκτόπισμα του. Είναι ικανός σουτέρ τριπόντων (στην καριέρα του έχει ένα ποσοστό γύρω στο 31%) σουτάροντας κυρίως μετά από σκριν και ντρίμπλα, αλλά και από στατική θέση.

Το στοιχείο που κεντρίζει την προσοχή αναφορικά με την επιθετική του συμπεριφορά είναι η ταχύτητα του, γεγονός που τον κάνει να προτιμά το transition και τις γρήγορες επιθέσεις. Θα τον δούμε συχνά-πυκνά να παίρνει τον διάδρομο προς την ρακέτα και να τελειώνει τις φάσεις με θεαματικά καρφώματα.

Με την Μπεσίκτας ως τώρα οι επιθετικές του προσπάθειες μοιράστηκαν ανάμεσα σε pick n’ roll (27%), spot up σουτ (24.4%) και transition (19.7%). Επίσης είναι σταθερός στις βολές σουτάροντας με ευστοχία γύρω στο 72%, ενώ παρά την δύναμη και τον όγκο του δεν θα πάρει εύκολα προσπάθειες με πλάτη από το ποστ.

Άμυνα: Χάρη στο εξαιρετικά δυνατό κορμί του και την ταχύτητα του η αλήθεια είναι πως αποκτά προβάδισμα έναντι των ισοϋψών αντιπάλων του. Ο Μακίσικ δεν θα διστάσει να βάλει τα χέρια του πάνω στην μπάλα, είναι καλός «κλέφτης» και διαθέτει γρήγορες αμυντικές επιστροφές στο transition.

Βέβαια, η ικανότητα του στο μπροστά μέρος του παρκέ και οι μπάλες που έπαιρνε με την Μπεσίκτας έκαναν τον προπονητή του να τον προφυλλάσει αμυντικά για να μην καταναλώνει περισσότερη ενέργεια. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν διαγράφει το ότι ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού μπορεί να σταθεί εξαιρετικά αμυντικά αν προσαρμοστεί στις ανάγκες της ομάδας και τις απαιτήσεις του Euroleague. Μπορεί πάντως να μαρκάρει αξιοπρεπώς από το 1 ως και το 3, ενώ κατά συνθήκες θα μπορούσε να κοντράρει και τα χαμηλά τεσσάρια της Euroleague.

Καλός ριμπάουντερ, δεν κοιτά τόσο την δημιουργία

Ο 29χρονος Small Forward είναι ικανός ριμπάουντερ, τόσο λόγω της σωματοδομής του όσο και εξαιτίας των καλών τοποθετήσεων του κάτω από το καλάθι. Στην καριέρα του συνολικά μετρά γύρω στα 4.5 ριμπάουντ ανά αγώνα (κορυφαίες επιδόσεις του τα 5.2 των σεζόν 2016-2017 και 2017-2018), ενώ μετά από κάθε ριμπάουντ επιχειρεί να τρέξει γρήγορα το παρκέ και να πετύχει εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό.

Εκρηκτικός και δυναμικός ο Μακίσικ, κοιτά περισσότερο να τελειώνει μόνος του τις επιθέσεις και όχι να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του. Στην καριέρα του μοιράζει γύρω στις 2 ασίστ ανά αγώνα, αλλά τα λάθη που κάνει (1.6) δεν του επιτρέπουν να υπερκαλύπτει την αδυναμία του στην δημιουργία.

Τι μας αρέσει…

• Ταχύς και εκρηκτικός
• Δυνατό κορμί και εξαιρετικά αθλητικός
• Καλά τελειώματα κοντά στο καλάθι
• Αξιοπρεπές σουτ έξω από το τρίποντο
• Ικανότητα στο transition παιχνίδι
• Μπορεί να μαρκάρει πολλές θέσεις στο παρκέ
• Συνεπής ριμπάουντερ
• Ευφυής στις προσπάθειες που παίρνει

Ερωτηματικά

• Σουτ από μέση απόσταση
• Δημιουργία και λάθη
• Χρόνος προσαρμογής στην Euroleague
• Δεν έχει ξεκάθαρη θέση στο παρκέ

Σχόλιο

Σε γενικές γραμμές ο Ολυμπιακός αποκτά έναν παίκτη που θα του χαρίσει αθλητικότητα, δύναμη και σκορ από την περιφέρεια. Ο Μακίσικ δεν είναι πάντως ο παίκτης που έφτασε στο λιμάνι για να αντικαταστήσει τον Σπανούλη. Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του και τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο Ολυμπιακός με τον coach «B» στον πάγκο του, ο Μακίσικ θα μοιράσει τον χρόνο του μεταξύ «2» και «3» και θα αποτελεί σίγουρα τον second ball handler της ομάδας του Πειραιά.

Μοιάζει ιδανική περίπτωση για τον Ολυμπιακό που σιγά-σιγά χτίζει ο Μπαρτζώκας για του χρόνου και είναι ένας παίκτης συνώνυμο του σύγχρονου μπάσκετ. Αν παρουσιαστεί συνεπής στην άμυνα νομίζω πως θα στεριώσει στο λιμάνι. Επιθετικά πάντως, φέρνει λίγο σε Μάνι Χάρις αλλά σε πολύ πιο ογκώδη… μορφή. Ετοιμαστείτε πάντως για πολύ θέαμα!

Τα υπόλοιπα στο παρκέ του ΣΕΦ.

Το «τριφύλλι» έψαχνε στην αγορά για έναν περιφερειακό που θα δώσει το κάτι παραπάνω σε άμυνα και επίθεση. Οι «πράσινοι» είχαν βγει εδώ και καιρό στην αγορά και ήταν γνωστό πως θα κινηθούν για απόκτηση παίκτη, μονάχα αν βρεθεί κάτι που θα βοηθήσει πραγματικά την ομάδα.

Όπερ και εγένετο. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται μια ανάσα από τη συμφωνία με τον Άντι Ράουτινς. Έναν «μπόμπερ» πίσω από τη γραμμή των 6.75, που θα βοηθήσει την ομάδα του Ρικ Πιτίνο να κάνει το αγωνιστικό step up.

Έψαχνε ενίσχυση στη περιφέρεια

Ακόμη μια χρονιά που ο Παναθηναϊκός έχει «λειψανδρία» στις θέσεις των γκαρντ. Εκεί, που οι Καλάθης, Ράις και Φριντέτ προσπαθούν να δημιουργήσουν, να σκοράρουν και γενικότερα να συνεισφέρουν τα μέγιστα στην ομάδα του Πιτινο. Η… παρουσία – απουσία του Νίκου Παππά, που ακόμη δεν έχει συνέρθει εντελώς από τον σοβαρό τραυματισμό του, έκρινε αναγκαία την απόκτηση ενός ακόμη περιφερειακού με συγκεκριμένες ικανότητες. Το σουτ και η αξιοπρεπής άμυνα ήταν δυο  στοιχεία που αναζητούσε ο Ρικ Πιτίνο στην αγορά. 

Ο Ράουτινς, λοιπόν, είναι το κομμάτι που έλειπε από το παζλ του Παναθηναϊκού, αφού πρόκειται για έναν σουτέρ ολκής που μπορεί να αποτελέσει ένα «καυτό» δίδυμο με τον Τζίμερ Φριντέτ.

Αυτός είναι ο Άντι Ράουτινς

Ο Άντι Ράουτινς είναι 33 ετών και έχει ύψος 1.93. Είναι υιός του Λίο Ράουτινς, ενός εκ ων μεγαλύτερων παικτών που έχει βγάλει ποτέ ο Καναδάς. Ο 33χρονος γκαρντ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, αποφοίτησε από το Syracuse και επιλέχθηκε από τους Νιου Γιορκ Νικς στο νούμερο 38 του draft το 2010.

Στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ έπαιξε πέντε αγώνες με τη φανέλα των Νικς τη σεζόν 2010/11. Από ‘κει και έπειτα, αγωνίστηκε κατά κύριο λόγο στην Ευρώπη, με εξαίρεση τη σεζόν 2012/13, που φόρεσε τη φανέλα των Τούλσα 66ερς (θυγατρική των 76ερς) στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ.

Στην Ευρώπη αγωνίστηκε σε αρκετές ομάδες, όπως η Αλικάντε (Ισπανία), Σκάιλαϊνερς (Γερμανία), Βαρέζε (Ιταλία), Γκαζιαντέπ (Τουρκία), Μπάνβιτ (Τουρκία) και Μπαχτσεσεχίρ (Τουρκία).

Το σουτ, το μεγάλο του «όπλο»

Ο Ράουτινς είναι ένας παίκτης που μπορούμε να τον παρομοιάσουμε με τον Ματ Λοτζέσκι. Ένας σουτέρ που μπορεί να «πληγώσει» οποιαδήποτε άμυνα. Ο Καναδός «μπόμπερ» μπορεί να εκτελέσει μετά από screen, μετά από πάσα / ντρίπλα, αλλά λόγω της μέτριας τεχνικής του, δυσκολεύεται να δημιουργήσει –κυρίως – για το εαυτό του.

Εκτός από το εξαιρετικό του σουτ, έχει πολύ καλές τοποθετήσεις μακριά από τη μπάλα. Γνωρίζει πολύ καλά που πρέπει να κινηθεί, αναλογικά με τη κίνηση του συμπαίκτη του, ώστε να βρει τις καλύτερες προϋποθέσεις για ένα σουτ.

Άλλωστε, οι 7 «μαχαιριές» απέναντι στην ΑΕΚ, αποδεικνύουν πως πρόκειται για έναν σουτέρ που δεν συγχωρεί τα μέτρια μαρκαρίσματα των αντιπάλων του.